Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

Language:	Persian
Translated to:	hued 1

3 Poems contain رنگین را

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:28.36-28.36

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:28.36

German Translation

[1] عمریست تا من در طلب هر روز گامی می‌زنم
دست شفاعت هر زمان در نیک نامی می‌زنم

[2] بی ماه مهرافروز خود تا بگذرانم روز خود
دامی به راهی می‌نهم مرغی به دامی می‌زنم

[3] اورنگ کو گلچهر کو نقش وفا و مهر کو
حالی من اندر عاشقی داو تمامی می‌زنم

[4] تا بو که یابم آگهی از سایه سرو سهی
گلبانگ عشق از هر طرف بر خوش خرامی می‌زنم

[5] هر چند کان آرام دل دانم نبخشد کام دل
نقش خیالی می‌کشم فال دوامی می‌زنم

[6] دانم سر آرد غصه را رنگین برآرد قصه را
این آه خون افشان که من هر صبح و شامی می‌زنم

[7] با آن که از وی غایبم و از می چو حافظ تایبم
در مجلس روحانیان گه گاه جامی می‌زنم

[1] Tis a life - time since ,in search of good fame everyday ,a pace I cast :
Every moment ,the hand of entreaty on good fame I cast .

[2] Without my moon the Beloved love - kindling ,let me see how my day I pass :
On a path ,a net I lay a fowl in the snare ,I cast .

[3] Aurang the lover where Gulchihra the beloved where The picture of fidelity and of love ,where
Now ,in being a lover ,complete justice I cast .

[4] Since it may be that ,of that shade of the straight cypress the Beloved news I may gain ,
From every side ,love's clamour in respect of a pleasant strutter possessed of beauty I cast .

[5] Although I know that that heart's ease giveth not the heart's desire ,
An ideal picture ,I draw an omen of immortality ,I cast .

[6] I know grief to an end ,it bringeth colour to wine ,it bringeth ,
This sigh ,blood - shedding ,that every morning and evening ,I cast .

[7] Notwithstanding that ,hidden from myself selfless I am ; and of wine repenting like Hafiz I am ,
In the assembly of souls ,sometimes a cup I cast .

[1] Lange schon ziel ich nach meinem höchsten Wunsche, Fleh' auf Kosten von meinem guten Namen.

[2] Daß nicht ohne den Mond die Zeit verfließe. Stellte ich auf dem Weg ein Vogelnetz auf,

[3] Wo ist Mihr und Wefa, Oreng, Gültscheher Leer für mich ist der Platz zurückgeblieben.

[4] Kommt von dieser Cypresse zu mir Kunde, Bring ich Bothschaft der Liebe allen Schönen.

[5] Weiß ich gleich, daß sie mir nicht Ruhe schenket, Fahr ich doch immer fort, auf sie zu losen.

[6] Meinen Kummer vollenden heisse Seufzer, Die ich Abends und Morgens blutig stöhne.

[7] Außer mir, und voll Reue, gleich Hafisen, Stoß ich Gläser an in frommen Kreisen.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:29.20-29.20

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:29.20

German Translation

[1] چون شوم خاک رهش دامن بیفشاند ز من
ور بگویم دل بگردان رو بگرداند ز من

[2] روی رنگین را به هر کس می‌نماید همچو گل
ور بگویم بازپوشان بازپوشاند ز من

[3] چشم خود را گفتم آخر یک نظر سیرش ببین
گفت می‌خواهی مگر تا جوی خون راند ز من

[4] او به خونم تشنه و من بر لبش تا چون شود
کام بستانم از او یا داد بستاند ز من

[5] گر چو فرهادم به تلخی جان برآید باک نیست
بس حکایت‌های شیرین باز می‌ماند ز من

[6] گر چو شمعش پیش میرم بر غمم خندان شود
ور برنجم خاطر نازک برنجاند ز من

[7] دوستان جان داده‌ام بهر دهانش بنگرید
کو به چیزی مختصر چون باز می‌ماند ز من

[8] صبر کن حافظ که گر زین دست باشد درس غم
عشق در هر گوشه‌ای افسانه‌ای خواند ز من

[1] When to reach His skirt the dust of His path ,I become ,His skirt He shaketh from me
If I say : In love my heart ,return ,His face ,He turneth from me ,

[2] To every one ,He displayeth His hued cheek like the red rose ,
If I say : Thy face from others conceal : In grief at that His face ,He concealeth from me

[3] To my eye ,I spake saying At last ,Him once fully behold
It the eye said Perchance thou wishestthat a stream of blood should pour from me .

[4] Thirsty for my blood ,He and for His blood ,I .So that when it happeneth ,
My desire I will take from Him ; or justice revenge He will take from me .

[5] If ,like Farhad ,my life in bitterness issueth ,there is no fear
Many sweet tales remain behind of me .

[6] If before Him ,like the candle ,I die ,at my grief ,He laughcth like the morning
If I grieve ,His tender heart is grieved against me .

[7] Friends for His mouth ,behold ye my life ,I gave
Say : How for a trifling matter ,He keepeth back from me .

[8] Hafiz conclude .For ,if in this way ,love's lesson thou read ,
In every corner ,love uttereth tales of me .

[1] Wenn ich der Staub der Freundinn bin, So reinigt sie den Saum von mir, Und wenn ich sage: kehr' dein Herz So kehret sie sich ab von mir.

[2] Sie zeigt ihr schönes Angesicht Der ganzen Welt den Rosen gleich, Und wenn ich sage: deck' es zu, So decket sie es zu vor mir.

[3] Ich sprach zu meinem Aug', o schau', Sie einmal an mit einem Blick; Mein Auge sprach zu mir: Willst du Es fließ' ein blut'ger Strom von mir.

[4] Sie dürstet stets nach meinem Blut, Nach ihren Lippen dürste ich, Erhalte ich vielleicht mein Ziel, Rächt sie sich wohl vielleicht an mir.

[5] Entflöhe mir aus Bitterkeit Die Seele, wie Ferhaden einst, So macht es nichts, es bleiben einst Der süßen Sagen viel von mir.

[6] Wenn ich wie Kerzen vor ihr steh', Lacht sie wie's Morgenroth zum Gram; Und wenn ich böse drüber bin, So zeiget sie sich böse mir.

[7] Ihr Freunde! eines Kusses halb Gäb' ich die ganze Seele hin, Seht! wegen solcher Kleinigkeit Bleibt sie zurück im Lauf mit mir.

[8] Versiegle doch dein Wort Hafis, Denn wenn du so die Liebe singst, So singet vor in jeder Eck' Die Liebe Zaubereien mir.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.50-10.50

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.50

German Translation

[1] دلم جز مهر مه رویان طریقی بر نمی‌گیرد
ز هر در می‌دهم پندش ولیکن در نمی‌گیرد

[2] خدا را ای نصیحتگو حدیث ساغر و می گو
که نقشی در خیال ما از این خوشتر نمی‌گیرد

[3] بیا ای ساقی گلرخ بیاور باده رنگین
که فکری در درون ما از این بهتر نمی‌گیرد

[4] صراحی می‌کشم پنهان و مردم دفتر انگارند
عجب گر آتش این زرق در دفتر نمی‌گیرد

[5] من این دلق مرقع را بخواهم سوختن روزی
که پیر می فروشانش به جامی بر نمی‌گیرد

[6] از آن رو هست یاران را صفاها با می لعلش
که غیر از راستی نقشی در آن جوهر نمی‌گیرد

[7] سر و چشمی چنین دلکش تو گویی چشم از او بردوز
برو کاین وعظ بی‌معنی مرا در سر نمی‌گیرد

[8] نصیحتگوی رندان را که با حکم قضا جنگ است
دلش بس تنگ می‌بینم مگر ساغر نمی‌گیرد

[9] میان گریه می‌خندم که چون شمع اندر این مجلس
زبان آتشینم هست لیکن در نمی‌گیرد

[10] چه خوش صید دلم کردی بنازم چشم مستت را
که کس مرغان وحشی را از این خوشتر نمی‌گیرد

[11] سخن در احتیاج ما و استغنای معشوق است
چه سود افسونگری ای دل که در دلبر نمی‌گیرد

[12] من آن آیینه را روزی به دست آرم سکندروار
اگر می‌گیرد این آتش زمانی ور نمی‌گیرد

[13] خدا را رحمی ای منعم که درویش سر کویت
دری دیگر نمی‌داند رهی دیگر نمی‌گیرد

[14] بدین شعر تر شیرین ز شاهنشه عجب دارم
که سر تا پای حافظ را چرا در زر نمی‌گیرد

[1] Save the love of those moon of face ,a path my heart taketh not
To it the heart in every way ,I give counsel but it kindleth not .

[2] O counsel - utterer for God's sake ,utter the tale of the Saki's writing and abandon counsel - uttering
For ,a picture more beautiful than this ,our imagination ,taketh not .

[4] Secretly ,I drink a goblet of wine and ,men think it a book
Wonderful if the book ,this hypocrisy's fire kindleth not .

[5] One day ,I shall burn this gilded hypocritical darvish garment ,
Which ,for a single cup ,the Pir of the wine - sellers taketh not .

[6] The pure - players lovers of God have purities with wine ,for the reason
That in this jewel ,save truthfulness a picture taketh not .

[7] The head and the eye of the counsel - utterer with all this goodness Yet thou mayest say Take off thy eye from him and to him go not
Go for in my head ,this meaningless counsel - ^ taketh not .

[8] The counsel - utterer of profligates ,who hath war with God's decree
His heart ,I see much straitened perhaps ,the cup he taketh not .

[9] In the midst of weeping ,I laugh .Because ,like the candle in this assembly ,
The fiery tongue is mine but ,it the tongue it the fire kindleth not .

[10] How happily Thou madest prey of my heart Of Thy intoxicated eye ,I boast
For ,better than this ,the wild birds ,a person taketh not

[11] In respect of our need and of the independence of the true Beloved ,is speech
O heart what profit is sorcery ,when in the Heart - Ravisher ,it taketh not .

[12] One day ,like Sikandar ,I shall bring to hand that dull mirror of the heart
If ,even this great fire love for God seize it ,for a moment ,it the mirror kindleth not .

[13] O Benefactor the true Beloved for God's sake ,a little pity .For ,the darvish of the head of Thy street
Knoweth not another door another Path ,taketh not .

[14] For this verse ,fresh and sweet ,I wonder the King of kings
Why ,Hafiz ,head to foot in gold ,he taketh not .

[1] Der Mondgesichter Liebe ist Die Straße, die mein Herz ergreift, Ich gab ihm fleißig meinen Rath, Doch seh' ich, daß er's nicht begreift.

[2] O Prediger! o sag' bei Gott! Ein Wort von meines Schenken Flaum, Indem die Fantasie kein Bild Mit Feuersinn wie dies ergreift.

[3] Vom alten Wirth der Schenke hab' Ich viel erfahren, Gutes viel, Ich weiß, daß er die Gleißnerei Nicht für ein Glas voll Weins ergreift.

[4] Ich trag' die Flasche unterm Arm, Die Leute haltens für ein Buch, Ein wahres Wunder, wenn das Buch Des Trugs das Feuer nicht ergreift.

[5] Ich will zuletzt doch eines Tags Verkaufen dieses bunte Kleid; Indem der Wirth dafür ein Glas Voll Weines aus dem Keller greift.

[6] Wer reines Herzens ist, genießt Am rothem Weine so viel Lust, Weil diesen rothen Edelstein Nur der gerade Sinn ergreift.

[7] Das schöne Haupt! das schöne Aug'! Du sagest, thu' darauf Verzicht, Doch diese Predigt ohne Sinn, Ist's nicht, was mein Gefühl ergreift.

[8] Ich seh', daß dieser Trunkenbold, Der immer spricht von gutem Rath, Auf Gottes ew'gen Rathschluß zürnt, Wer weiß, ob er um's Glas wohl greift.

[9] Ich weine und ich lach' zugleich, Wie es der Kerzen Sitte ist, Und meine Zunge ist von Gluth, Doch zweifl' ich, ob sie was ergreift.

[10] Was für ein wahrer Jäger bist Du trunknes Aug', ich opfre dir Mein Herz, indem kein Jäger sonst Als du, den wilden Vogel greift.

[11] Ich hab' des Worts wahrhaftig Noth, Doch von der Freundinn wird's entbehrt, Allein was nützt der Zauberdunst, Wenn er die Schöne nicht ergreift?

[12] Ich will einst Alexandern gleich Den Spiegel nehmen in die Hand, Es sey nun, daß mich seine Gluth Ergreifet, oder nicht ergreift.

[13] Erbarme dich, o Gütiger! Erbarme dich, denn der Derwisch Kennt nur dein Haus, kennt keinen Weg, Wenn er den deinen nicht ergreift.

[14] Da du so lieblich singst Hafis, So wundert es mich sehr fürwahr, Daß dich dein König nicht mit Gold Und Schätzen um und um ergreift.